اقرار باید با لفظ یا نوشتن باشد و در صورت تعذر، با فعل از قبیل اشاره نیز واقع می شود و در هر صورت باید روشن و بدون ابهام باشد.
نکات ماده:
1- امکان اقرار به طریق اشاره و نظایرآن مشروط به این است که مقر در لفظ یا نوشتن متعذر باشد والا اقرار به اشاره طبق این ماده جایگاه قانونی ندارد.
2- اگر مقر نتواند به زبان فارسی اقرار کند باید از طریق مترجم قابل اعتماد یا رسمی اقرار مقر ترجمه وپی به منظور وی برد.

جهت مشاهده متن ماده 166 قانون مجازات اسلامی کلیک کنید…