قانون تعزیرات حکومتی امور بهداشتی و درمانی مصوب 1367 – ماده 35

قانون تعزیرات حکومتی امور بهداشتی و درمانی مصوب ۱۳۶۷ – ماده ۳۵

تولیدکنندگان مواد خوردنی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی ملزم به رعایت
فرمول تأیید شده در پروانه ساخت می‌باشند.
‌تخلف از مفاد این ماده در صورتی که عدم رعایت فرمول ساخت بر اساس کاهش مصرف مواد
متشکله آن باشد، از مصادیق کم‌فروشی و یا گرانفروشی‌محسوب گردیده و متخلف به
مجازات‌های زیر محکوم می‌شود:
‌الف – گرانفروشی تا مبلغ دو هزار ریال:
‌مرتبه اول – جریمه نقدی تا مبلغ ده هزار ریال.
‌مرتبه دوم – جریمه نقدی تا مبلغ ده هزار ریال و نصب پارچه در محل واحد به عنوان
گرانفروش.
‌مرتبه سوم – جریمه نقدی تا مبلغ ده هزار ریال، نصب پارچه در محل واحد و معرفی از
رسانه‌های گروهی به عنوان گرانفروش.
ب – گرانفروشی از مبلغ بیش از دو هزار ریال تا مبلغ پانصد هزار ریال:
‌مرتبه اول – جریمه نقدی از مبلغ ده هزار ریال تا پنج برابر میزان گرانفروشی.
‌مرتبه دوم – جریمه نقدی از مبلغ ده هزار ریال تا پنج برابر میزان گرانفروشی و نصب
پارچه در محل واحد به عنوان گرانفروش.
‌مرتبه سوم – جریمه نقدی از مبلغ ده هزار ریال تا پنج برابر میزان گرانفروشی، نصب
پارچه در محل واحد و معرفی از رسانه‌های گروهی به عنوان‌گرانفروش.
ج – گرانفروشی از مبلغ بیش از پانصد هزار ریال تا مبلغ پنج میلیون ریال:
‌مرتبه اول – جریمه نقدی از پنج تا هشت برابر میزان گرانفروشی.
‌مرتبه دوم – جریمه نقدی از پنج تا هشت برابر میزان گرانفروشی و نصب پارچه در محل
واحد به عنوان گرانفروش.
‌مرتبه سوم – جریمه نقدی از پنج تا هشت برابر میزان گرانفروشی، نصب پارچه در محل
واحد و معرفی از رسانه‌های گروهی به عنوان گرانفروش.
‌د – گرانفروشی بیش از پنج میلیون ریال:
‌مرتبه اول – جریمه نقدی از هشت تا ده برابر میزان گرانفروشی.
‌مرتبه دوم – جریمه نقدی از هشت تا ده برابر میزان گرانفروشی و نصب پارچه در محل
واحد به عنوان گرانفروش.
‌مرتبه سوم – جریمه نقدی از هشت تا ده برابر میزان گرانفروشی، نصب پارچه در محل
واحد و معرفی از رسانه‌های گروهی به عنوان گرانفروش.
‌در صورتی که مواد اولیه به کار رفته در فرمول ساخت، از مواد غیر مجاز و یا سمی
باشد، متخلف به مجازاتهای زیر محکوم می‌شود:
‌مرتبه اول – ضبط کالای تولیدی و در صورت سمی و یا زیان‌آور بودن، معدوم نمودن
کالا.
‌مرتبه دوم – علاوه بر مجازاتهای مرتبه اول، جریمه نقدی تا پنج میلیون ریال.
‌مرتبه سوم – علاوه بر مجازاتهای مرتبه دوم، تعطیل واحد تولیدی تا یک سال.

تحلیل – ماده ۳۵ قانون تعزیرات حکومتی امور بهداشتی و درمانی مصوب مجمع تشخیص مصلحت نظام

1-تعریف پروانه ساخت: مجوزي است كه به استناد مواد 7و8و9 قانون مواد خوراكي، آشاميدني، آرايشي و بهداشتي مصوب تيرماه 1347 و آئين نامه هاي اجرائي مربوطه، صادر شده و به موسسه اجازه مي دهد تا فرآورده مورد نظر خود را طبق مشخصات ارائه شده و تائيد شده به بازار عرضه نمايد. اين مدرک مجوز نهايي وزارت بهداشت براي توليد فرآورده هاي غذايي، آرايشي و بهداشتي بوده و هر کالاي داراي پروانه مذکور مجاز به عرضه و مصرف مي باشد. اعتبار پروانه ساخت در بدو صدور یکسال و بعد مشروط بر مطابقت با مقررات و استانداردهای محصول 5 ساله خواهد بود.
2-مجوزهای بهداشتی که به محصولات تولید داخل داده می‌شود دو نوع هستند: 1- پروانه ساخت ۲- شناسه نظارت کارگاهی یا پروانه ساخت کارگاهی
پروانه ساخت به واحدهای بزرگ مانند؛ کارخانه‌ها داده می‌شود و شناسه نظارت کارگاهی مختص واحدهای تولیدی کوچک مانند؛ کارگاه‌های لبنی و بسته‌بندی سبزی است. این دو از نظر نوع مجوز، اعتبار و درجه بهداشتی بودن هیچ تفاوتی ندارند. نحوه‌ی شناسایی این مجوزها، نشان یک سیب است. این سیب، لوگوی پروانه ساخت وزارت بهداشت است.
در صورتی که محصول در ایران ساخته و بسته‌بندی شده باشد بایستی حتماً دارای پروانه بهداشتی ساخت درج شده زیر لوگوی سازمان غذا و دارو (به شکل یک سیب سبز و آبی) باشد، که به صورت یک عدد 7 رقمی است، 2 رقم اول از سمت چپ، به وسیله‌ی ممیز جدا شده‌اند که این دو رقم برای هر دانشگاه علوم پزشکی منحصر به فرد است

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *