قانون تعزیرات حکومتی امور بهداشتی و درمانی مصوب 1367 – ماده 36

قانون تعزیرات حکومتی امور بهداشتی و درمانی مصوب ۱۳۶۷ – ماده ۳۶

شرکت‌های پخش، فروشگاه‌ها، سوپرمارکتها، تعاونیها و سایر اماکن که حق
فروش یا توزیع کالای خوردنی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی‌را دارند مجاز به عرضه و
فروش آن دسته از کالاهای مشتمل قانون مواد خوردنی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی
می‌باشند که دارای پروانه ساخت معتبر‌و یا مجوز ورود از وزارت بهداشت، درمان و
آموزش پزشکی باشند. تخلف از این امر جرم بوده و متخلف به مجازات‌های زیر محکوم
می‌شود:
‌الف – شرکتهای شخص و تعاونیهای بزرگ:
‌مرتبه اول – اخطار و ضبط کالا به نفع دولت.
‌مرتبه دوم – علاوه بر مجازاتهای مرتبه اول، جریمه نقدی تا مبلغ یک میلیون ریال با
توجه به حجم کالا.
‌مرتبه سوم – علاوه بر مجازاتهای مرتبه دوم، محکومیت مدیر عامل شرکت به زندان از
یک تا شش ماه.
ب – فروشگاه‌ها و سوپر مارکتها و سایر اماکن:
‌مرتبه اول – اخطار و ضبط کالا به نفع دولت.
‌مرتبه دوم – علاوه بر مجازات‌های مرتبه اول، جریمه نقدی تا یکصد هزار ریال.
‌مرتبه سوم – علاوه بر مجازات‌های مرتبه اول، جریمه نقدی تا پانصد هزار ریال.
‌در صورت تکرار – تعطیل واحد از یک تا شش ماه.

تحلیل – ماده ۳۶ قانون تعزیرات حکومتی امور بهداشتی و درمانی مصوب مجمع تشخیص مصلحت نظام

1-به طور کلی کانال‌های توزیع می‌توانند دو نوع مستقیم یا غیر مستقیم داشته باشند که در حالت مستقیم کالا بدون واسطه از تولیدکننده به دست مصرف‌کننده می‌رسد (مثلاً در فروش اینترنتی). ولی در حالت غیر مستقیم، کانال می‌تواند از اجزای مختلفی مانند عمده فروش‌ها، توزیع کننده‌ها، فروشگاه های زنجیره ای و عامل‌ها یا خرده فروش‌ها تشکیل شده باشد. هر واسط کالا را از واسط قبلی با قیمت مشخصی دریافت می‌کند و با قیمت بیشتری به واسط بعدی می‌فروشد تا این که نهایتاً به دست مصرف‌کننده نهایی می‌رسد
2- تعریف فروشگاه در لغت نامه دهخدا : در تداول مردم ، بیشتر به دکانهای بزرگ که متاع متنوع دارند اطلاق شود.
3- شرکت تعاونی معمولاً بین اعضای یک صنف یا آشنایانی با منافعی مشترک تشکیل می‌شود. این مجموعه‌ها از لحاظ نوع فعالیت به دو دستۀ شرکت تعاونی تولید و شرکت تعاونی مصرف (توزیع) تقسیم می‌شوند. زمینه فعالیت تعاونی‌های تولید عمدتاً کشاورزی، دامپروری و دامداری، پرورش و صید آبزیان، صنعت و ساخت‌وساز در شهرها و روستاها و در میان عشایر است. شرکت‌های تعاونی توزیع بیشتر در زمینۀ تهیۀ کالا و خدمات مورد نیاز اعضا فعالیت دارند. به طور کلی، تامین اجناس مصرفی زندگی از اهداف مهم این نوع تشکیلات است. تاریخچه تاسیس اولین شرکت تعاونی در ایران به سال ۱۳۱۴ برمی‌گردد. تمامی این مجموعه‌ها در حال حاضر زیر نظر وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی فعالیت می‌کنند
همچنین طبق ماده ۱۹۲ قانون تجارت ، شرکت تعاونی مصرف برای مقاصد زیر تشکیل می‌شود:
•فروش اجناس لازم برای مصارف زندگانی اعم از اینکه این اجناس را شرکا ایجاد کرده یا خریده باشند.
•تقسیم نفع و ضرر بین شرکا به نسبت خرید هر یک از آنها.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *