قانون آیین دادرسی کیفری
ماده 45 قانون آیین دادرسی کیفری
ماده 45 قانون آیین دادرسی کیفری و تعریف جرم مشهود
جرم در موارد زير مشهود است:
الف ـ در مَرئي و مَنظَر ضابطان دادگستري واقع شود يا
مأموران يادشده بلافاصله در محل وقوع جرم حضور يابند
و يا آثار جرم را بلافاصله پس از وقوع مشاهده كنند.
ب ـ بزهديده يا دو نفر يا بيشتر كه ناظر وقوع جرم بودهاند، حين وقوع جرم يا بلافاصله پس از آن، شخص معيني را به عنوان مرتكب معرفي كنند.
پ ـ بلافاصله پس از وقوع جرم، علايم و آثار واضح يا اسباب و ادله جرم در تصرف متهم يافت شود و
يا تعلق اسباب و ادله يادشده به متهم محرز گردد.
ت ـ متهم بلافاصله پس از وقوع جرم، قصد فرار داشته
يا در حال فرار باشد
يا بلافاصله پس از وقوع جرم دستگير شود.
ث ـ جرم در منزل يا محل سكناي افراد، اتفاق افتاده يا در حال وقوع باشد و شخص ساكن، در همان حال يا بلافاصله پس از وقوع جرم، ورود مأموران را به منزل يا محل سكناي خود درخواست كند.
ج ـ متهم بلافاصله پس از وقوع جرم، خود را معرفي كند و وقوع آن را خبر دهد.
چ ـ متهم ولگرد باشد و در آن محل نيز سوء شهرت داشته باشد.
تبصره ۱ ـ چنانچه جرايم موضوع بندهاي (الف)، (ب)، (پ) و (ت) ماده (۳۰۲) اين قانون به صورت مشهود واقع شود، در صورت عدمحضور ضابطان دادگستري، تمام شهروندان ميتوانند اقدامات لازم را براي جلوگيري از فرار مرتكب جرم و حفظ صحنه جرم بهعمل آورند.
تبصره ۲ ـ ولگرد كسي است كه مسكن و مأواي مشخص و وسيله معاش معلوم و شغل يا حرفه معيني ندارد.
