مطابق ماده ۸۲ ‌ و قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 اگر اجرای مجازات جایگزین حبس با مانع روبرو شود مجازات اجرا نشده بعد از رفع مانع اجرا می‌گردد.
منظور از موانع تعیین مجازات جایگزین حبس در بند‌های ۲ و ۳ ماده 64 قانون مجازات اسلامی داشتن بیش از یک فقره سابقه محکومیت قطعی به حبس تا شش ماه یا جزای نقدی بیش از ده میلیون ریال یا شلاق تعزیری یا یک فقره سابقه محکومیت قطعی به حبس بیش از شش ماه یا حد یا قصاص یا پرداخت بیش از یک‌پنجم دیه به‌ لحاظ ارتکاب جرم عمدی و سپری نشدن پنج سال از اجرای این مجازات است.
اگر مانع اجرای مجازات جایگزین حبس به دلیل رفتار عمدی فرد محکوم و برای متوقف کردن مجازات جایگزین حبس باشد مجازات اصلی اجرا می‌گردد.
به آن دسته از جرم‌هایی که در قانون به‌طور مستقیم برای آن‌ها مجازات در نظر گرفته شده است؛ مجازات‌های اصلی گفته می‌شوند و مجازات‌هایی که قانون برای هر جرم چندین مجازات در نظر گرفته است و فقط با حکم قطعی دادگاه می‌باشد که خود به چهار دسته تقسیم می‌گردد:
قصاص: در قانون جزا قصاص را این‌گونه تعریف کرده‌اند که قصاص، مجازات اصلی جنایات عمدی بر نفس، اعضاء و منافع است. به زبان ساده‌تر می‌توان این‌گونه بیان کرد که قصاص کیفری می‌باشد که جنایتکار به آن محکوم شده است و باید مطابق و برابر با جنایتی باشد که او انجام داده است.
دیه: بر اساس ماده ۴۴۵ در قانون مجازات اسلامی دیه اعم از مقدر و غیر مقدر، مالی است که در شرع مقدس برای ایراد جنایت غیرعمدی بر نفس، اعضاء و منافع و یا جنایت عمدی در مواردی که به هر جهتی قصاص ندارد به‌موجب قانون مقرر می‌شود.
حد: بر اساس ماده ۱۳ قانون مجازات اسلامی در قانون برای مجازاتی که میزان و نوع آن و کیفیت آن در شرع مشخص شده باشد حد گویند. مجازات‌هایی که برای حد تعیین گردد از قبیل قتل، تازیانه، قطع عضو و نفی بلد است.
تعزیرات: به مجازات‌ها و تنبیه‌هایی که مقدار آن کمتر از حد می‌باشد تعزیر می‌گویند؛ و این‌گونه می‌توان گفت که تعزیر مقدار مجازاتی می‌باشد که اندازه و حدود آن در قانون و شرع تعیین نشده است و اندازه آن بستگی به اختیارات و نظر قاضی دارد همانند جزای نقدی، حبس و شلاق. میزانی که در تعزیرات برای شلاق در نظر می‌گیرند باید از میزانی که در حد است کمتر باشد.

جهت مشاهده متن ماده 82 قانون مجازات اسلامی کلیک کنید…