ساده خوان ماده 107 قانون مجازات اسلامی
مرور زمان اجرای مجازات
مطابق ماده ۱۰۷ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲/۰۲/۰۱ در مواردی که نسبت به جرم تعقیب و رسیدگی صورت گرفته و فرد به موجب حکم قطعی به مجازات تعزیری درجه ۱ تا ۸ محکوم شده است در صورتی مجازات فرد مشمول مرور زمان میگردد که از تاریخ صدور حکم قطعی تا پایان مدتهای زیر مجازات اجرائی نشده باشد و چنانچه عدم اجرا به دلیل موکول شدن مجازات به گذشت مدتی یا به دلیل وجود مانعی بوده باشد ، مرور زمان از تاریخ گذشت مدت مذکور یا رفع مانع و بر اساس موارد زیر مشمول اجرای مجازات می شود .
در جرائم تعزیری که مجازات آن درجه ۱-۲ و ۳ است در صورتی مشمول مرور زمان اجرای حکم میشوند که با گذشت ۲۰ سال از تاریخ صدور حکم قطعی یا ۲۰ سال از پایان مدت مذکور در حکم یا ۲۰ سال از رفع مانع ، مجازات اجرا نشده باشد
جرائم تعزیری که مجازات آن درجه ۴ است در صورتی مشمول مرور زمان اجرای حکم میشوند که با گذشت ۱۵ سال از تاریخ صدور حکم قطعی یا ۱۵ سال از پایان مدت مذکور در حکم یا ۱۵ سال از رفع مانع ، مجازات اجرا نشده باشد .
جرائم تعزیری که مجازات آن درجه ۵ است در صورتی مشمول مرور زمان اجرای حکم میشوند که با گذشت ۱۰ سال از تاریخ صدور حکم قطعی یا ۱۰ سال از پایان مدت مذکور در حکم یا ۱۰ سال از رفع مانع ، مجازات اجرا نشده باشد .
جرائم تعزیری که مجازات آن درجه ۶ است در صورتی مشمول مرور زمان اجرای حکم میشوند که با گذشت ۷ سال از تاریخ صدور حکم قطعی یا ۷ سال از پایان مدت مذکور در حکم یا ۷ سال از رفع مانع ، مجازات اجرا نشده باشد .
جرائم تعزیری که مجازات آن درجه ۷ و ۸ است در صورتی مشمول مرور زمان اجرای حکم میشوند که با گذشت ۵ سال از تاریخ صدور حکم قطعی یا ۵ سال از پایان مدت مذکور در حکم یا ۵ سال از رفع مانع ، مجازات اجرا نشده باشد .
مطابق تبصره ۲ ماده ۱۰۷ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲/۰۲/۰۱ احکام دادگاه های خارج از ایران که بر علیه اتباع ایرانی صادر میگردد در محدوده مقررات و توافق نامه های قانونی (؟) و بسته به درجه مجازات آن با گذشت ۲۰-۱۵-۱۰-۷ و ۵ سال از تاریخ قطعیت یا پایان مدت ذکر شده در حکم یا رفع مانع مشمول مرور زمان میگردد .
توافقنامه سندی مکتوب است که برای طرفین ایجاد التزام میکند اما رسمیت آنها از یک قرارداد کمتر است.
توافق نامه ها دارای جزئیات بیشتری نسبت به تفاهم نامه ها هستند و تغییر شروط و بندهای توافقنامه اصولاً امکانپذیر نیست و آنچه در یک موافقتنامه درج میشود اغلب عیناً در بندهای قرارداد اما به صورت کاملتر ذکر می شود
متن ماده 107 قانون مجازات اسلامی