رابطه تمیکن زوجه و نفقه

به محض اینکه عقد نکاح میان طرفین بسته شد و زن و مرد ازدواج کردند، حقوق و تکالیفی در برابر یکدیگر خواهند داشت. یکی از این حق و تکلیف ها، ناظر است بر ارتباط میان تمکین زوجه و نفقه. یعنی اینکه زن از حق نفقه برخوردار است، اما باید تمکین کند، مرد هم باید نفقه بدهد، اما در مقابل همسرش باید از او تمکین نماید.

از جمله تکالیفی که بر اساس شرع و قانون بر عهده خانم ها قرار گرفته است، تمکین از شوهر می باشد. تمکین که در لغت به معنای اطاعت کردن می باشد، به دو نوع تمکین عام و تمکین خاص قابل تقسیم است. تمکین عام به معنای اطاعت از مرد در امور کلی زندگی مشترک می باشد. مانند سکونت در منزلی که شوهر انتخاب کرده است، عدم خروج از منزل بدون اجازه شوهر و غیره. در مقابل، تمکین خاص ناظر بر روابط زناشویی میان زوجین است. در صورتی که زن بدون مانع مشروع از تمکین خودداری کند، بدلیل عدم تمکین، عنوان زن ناشزه به وی اطلاق می شود.

یکی از حقوقی که به محض عقد نکاح به زن تعلق می گیرد، حق نفقه است. در مقابل، این تکلیف بر عهده شوهر قرار می گیرد که نفقه زن و نفقه فرزندان خود را بپردازد. در پاسخ به این سوال که نفقه زن چقدر است، باید گفت که در قانون مبلغ نفقه تعیین نشده است. بلکه مصادیقی از آن در ماده 1107 قانون مدنی آمده است که عبارتند از تمام نیازهای متعارف و متناسب با وضعیت زن از جمله خوراک، پوشاک، مسکن، هزینه های بهداشتی، درمانی و غیره است و پرداخت نفقه به زن، تا اندازه ای به نظر قانونگذار اهمیت دارد که برای عدم پرداخت نفقه زن، ضمانت اجرای حقوقی و ضمانت اجرای کیفری عدم پرداخت نفقه در نظر گرفته است.

در مودر موارد رد تمکین یا مواردی که زن می تواند از شوهرش تمکین نکند می توان موارد زیر را برشمرد:

نخست آنکه، در برخی موارد، بر اساس قانون، زن حق این را دارد که از تمکین در برابر شوهرش خودداری کند. به عنوان مثال، زمانی که مرد مبتلا به یکی ازبیماری های جسمی (مثل بیماری های مقاربتی) و یا بیماری و اختلالات روانی است، زن می تواند از تمکین در برابر او خودداری کند. یا در صورتی که حق تعیین محل سکونت با زن باشد و او در محلی غیر از محل سکونت شوهر زندگی کند. همچنین، در صورتی که زن بیمار باشد و تمکین برای وی ضرر داشته باشد، زن می تواند از تمکین خودداری کند. در چنین مواردی که زن به لحاظ قانونی مجاز به عدم تمکین است، مرد نمی تواند به دلیل عدم تمکین، از پرداخت نفقه به زن خودداری کند. بلکه چون زن به دلیل یک مانع مشروع از تمکین خودداری کرده است، مرد باید نفقه را بپردازد.

دوم اینکه، بر اساس قانون مدنی، زن می تواند تا زمانیکه مهریه به او داده نشده است، از تمکین در برابر شوهرش خودداری کند تا زمانیکه مهریه را بطور کامل دریافت کند. در اصطلاح حقوقی به این حق، حق حبس در نکاح گفته می شود. بنابراین، اگر زن تا زمانیکه مهریه اش را نگرفته به منزل شوهر نرود و از او تمکین نکند، از حق حبس خود استفاده کرده است و بر همین اساس، مرد همچنان موظف به پرداخت نفقه به او می باشد.

در پست های بعدی در خصوص دعوای الزام تمکین سخن خواهیم گفت.

جهت مشاهده نتایج پرونده های موفق در رابطه با تمکین و نفقه کلیک نمایید.