در مواردی که اصل جنایت ثابت شود لکن نوع آن اثبات نشود دیه ثابت و پرداخت آن برعهده مرتکب است.

اثبات اصل جنایت به معنی این است که مقام قضایی بر اساس دلایل و امارات صحنه، ارتکاب جنایت را می پذیرد و لیکن در ماده 472 قانون مجازات اسلامی اصل اینکه قربانی مورد جنایت قرار گرفته است مورد تردید قرار گرفته ولی نوع جنایت که به صورت عمد، شبه عمد یا خطای محض است مشخص نگردیده است که در این صورت نیز مرتکب رفتار جنایی می بایست دیه قربانی را پرداخت نماید و تکلیفی برای بیت المال یا عاقله نیست.