متصدیان و مسئولین کارخانجات و کارگاه‌ها و مراکز تهیه و توزیع مواد
خوردن، آشامیدنی، آرایشی، بهداشتی، اماکن عمومی، مراکز‌بهداشتی درمانی، مراکز
آموزشی و پرورشی، محلهای نگهداری و پرورش دام و طیور و کشتارگاه‌ها ملزم به رعایت
ضوابط و مقررات بهداشت محیطی‌در محل فعالیت خود می‌باشند. متخلفین از مفاد این
ماده به ازای هر مورد نقض بهداشتی، به مجازاتهای زیر محکوم می‌شوند:
‌مرتبه اول – جریمه نقدی از مبلغ یک هزار تا پنجاه هزار ریال.
‌مرتبه دوم – جریمه نقدی از مبلغ دو هزار تا یکصد هزار ریال.
‌مرتبه سوم – جریمه نقدی از مبلغ چهار هزار تا دویست هزار ریال.
‌مرتبه چهارم – علاوه بر مجازات مرتبه سوم، زندان از یک تا شش ماه.
‌تبصره: در صورت عدم رفع نقائص بهداشتی در پایان مهلت مقرر، یا لغو پروانه کسب
متصدی و یا مسئولین، محل تعطیل خواهد شد و ادامه کار‌منوط به اخذ پروانه جدید و
رفع نقص می‌باشد.

1-کارخانه ساختمانی بزرگ یا مجموعه‌ای از ساختمان‌ها است که در آن به تولید صنعتی می‌پردازند. بخش های مختلف یک کارخانه به منظور تولید، انبار و ارسال یک کالا و یا فراورده در ارتباط با یکدیگر فعالیت می نمایند. این بخش ها شامل مدیریت، سالن تولید، نگهبانی، حمل و نقل، حسابداری و… می باشد. هر کارخانه به منظور دستیابی به تولیدات به تعدادی دستگاه، ابزار و تجهیزات نیازمند است که در کنار نیروی انسانی بتواند از آنها بهره ببرد. محصولات تولید شده در کارخانه ها در محلی به نام انبار نگه داری می شوند
2- منظور از اماکن عمومی محل‌هایی اسـت که آماده برای ورود عموم است و مـردم بدون نیاز به کسب اجازه حق ورود دارند، مانند ادارات، اماکن مذهبی و مراکز خرید و پذیرایی. بنابراین اماکنی مانند پادگان نظامی یا ادارات دولتی خاص نظیر اداره اطلاعات و زندان‌ها که مهیا برای ورود عموم نیست، شامل اماکن عمومی نمی‌شود.
3- به كليه مراكز درماني اعم از بیمارستان، بيمارستان و زایشگاه، زايشگاه و آسايشگاه كه مجهز به تخت درماني باشند، مؤسسه درماني اطلاق مى‌شود.
4-مراکز آموزشی اصطلاحی عمومی است که به همه موسسات آموزشی اعم از مهد کودک، مدرسه، دبیرستان، دانشگاه، که به آموزش افراد می‌پردازد گفته می‌شود.
5-کشتارگاه به محلی گفته می‌شود که جانوران در آن به منظور تهیه گوشت کشته می‌شوند. کشتارگاه مکانی برای کشتار دام‌های سنگین و سبک است و باید از تمامی امکانات بهداشتی متناسب با انواع دام برخوردار باشد