صلاحیت جهانی در حقوق جزا چیست ؟

ماده فوق بیانگر اصل صلاحیت جهانی یا بین المللی می باشد که مرتکب جرم شخصی غیر ایرانی می باشد.

محل وقوع جرم طبق ماده فوق وبراساس اصل صلاحیت جهانی که باید خارج از ایران واقع شده باشد در این مورد ملاک‌نیست. و آنچه اهمیت دارد یافت شدن مرتکب در ایران می باشد یعنی محل دستگیری ملاک است .

 در برخی از مواد مربوط به صلاحیت که مقرر داشته محاکمه متهم منوط به اعاده وی به ایران است در اینجا‌ باید گفت که این‌اعاده به موجب قانون استرداد صورت می گیرد. و دولت ها می توانند بر اساس صلاحیت سرزمینی ،واقعی وشخصی تقاضای استرداد نمایند. مثلا شخصی در عراق مرتکب جرم شده است وبه ایران متواری گردیده است. در این حال دولت عراق می تواند بر اساس صلاحیت سرزمینی تقاضای استرداد متهم را بنماید چون جرم در قلمرو حاکمیت آن کشور واقع شده است

صلاحیت جهانی در حقوق بین الملل به چه معناست؟

اعمال صلاحیت جهانی نیازمند شرایطی است که از منابع مختلف حقوق بین الملل قابل استخراج است. حضور متهم، قانونی بودن جرم و مجازات، منع مجازات مضاعف، مجرمیت متقابل، عالم بودن به قانون و رعایت تعهدات بین المللی از جمله این شروط است. این در حالی است  که رعایت برخی شروط الزامی هستند مانند اصل مجرمیت متقابل، اصل عالم بودن به قانون، اصل وجود شاکی خصوصی .

 اعمال صلاحیت جهانی می تواند به حفظ نظم عمومی بین المللی کمک نماید مشروط به اینکه شروط مربوط به آن توسط محاکم ملی رعایت گردد.

صلاحیت جهانی در حقوق جزای بین الملل چه تعریفی دارد؟

یکی از انواع اصول صلاحیت کیفری فراسرزمینی، اصل جهانی است .

منشاء جرایم بین المللی به طور معمول قراردادها یا معاهدات دو یا چند جانبه و عرف بین المللی می باشد. صلاحیت جها نی به دو شکل موسع و مضیق توسط دولتهایی که اصل فوق را به تصویب رسانده اند، اجرا می گردد. در صلاحیت جهانی موسع اگر مرتکب توسط کشور دیگری تحت نباشد، نیازی به حضور وی در کشور رسیدگی کننده نمی باشد ولی در صلاحیت جهانی مضیق مرتکب، باید در کشور رسیدگی کننده حضور داشته باشد . صلاحیت جهانی در کشور ایران، طبق ماده 9 قانون مجازات اسلامی به صورت مضیق پذیرفته است.

صلاحیت جهانی دیوان کیفری بین المللی چیست؟

 نخستین دادگاه دائمی بین‌المللی برای رسیدگی به جرایم نسل‌کشی، جنایات علیه بشریت، جنایت جنگی و جنایت تجاوز است که مقر آن در لاهه، هلند قرار دارد.

این دادگاه به جرایمی رسیدگی می‌کند که توسط اتباع یا در قلمرو یکی از کشورهای عضو انجام شده باشد. یا اینکه با تصویب شورای امنیت سازمان ملل متحد به این دیوان احاله شده باشد.