نکات کاربردی در خصوص حضانت

مطابق ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی ، زمانی که پدر و مادر در قید حیات می باشند حضانت فرزند تا ۷ سالگی با مادر است. البته باید توجه داشت در این مورد مطابق ماده ۴۵ قانون حمایت از خانواده مصوب ۱۳۹۱ و نظریه مشورتی شماره ۴۷۷۱/۷  رعایت مصلحت طفل ضروری است.

مطابق ماده ۴۳ قانون حمایت از خانواده، حضانت فرزندانی که پدرشان فوت شده با مادرشان است. مگر آنکه دادگاه به تقاضای ولی قهری یا دادسـتان، اعطای حضـانت به مادر را خلاف مصلحت فرزند تشخیص دهد. 

باید توجه داشت: حضانت مخصوص اطفال میباشد. بنابراین پس از بلوغ این امر منتفی است و افراد بالغ با هر یک از والدین بخواهد میتواند زندگی کند.

طبق ماده ۱۱۷۰ در صورتی که والدین زنده باشد و حضانت با مادر باشد و وی در این مدت مبتلا به جنون شود یا به دیگری شوهر کند، حق حضانت با پدر خواهد بود. (در هر حال رعایت مصلحت طفل الزامی است).

طبق ماده ۱۱۷۲ هیچ یک از والدین حق ندارند در مدتی که سرپرستی بر عهده آنهاست از نگهداری طفل امتناع کنند. همچنین طفل را  نمی توان بدون رضایت  ولی، قیم، مادر یا شخصی که سرپرستی و نگه داری طفل به او واگذار شده است از محل اقامت مقرر بین طرفین یا محل اقامت قبل از وقوع طلاق محل دیگر یا خارج از کشور فرستاد. مگر این اقدام با اجازه دادگاه و بر مبنای مصلحت طفل باشد.

جهت مشاهده نتایج پرونده های موفق در رابطه با طلاق و حضانت کلیک نمایید.