دفتر وکالت:
مکانی است که توسط وکیل انتخاب و جلسات رسیدگی، و اسناد مرتبط با حل مسئله مورد بررسی قرار می گیرد و در شرایط پیش رو بسیاری از جلسات رسیدگی به صورت آنلاین، حضوری یا مجازی برگزار می گردد. در هر صورت وکیل می بایست محل دفتر خود را به کانون وکلای دادگستری محل فعالیت یا مرکز وکلا و مشاوران قوه قضائیه اعلام نماید. موسسات حقوقی زیر مجموعه موسسات غیر تجاری می باشند. ماده یک آیین نامه اصلاحی ثبت تشکیلات و موسسات غیرتجاری، موسسه غیرتجاری را چنین تعریف نموده است: «مقصود از تشکیلات و موسسات غیر تجاری کلیه تشکیلات و مؤسساتی است که برای مقاصد غیر تجاری از قبیل امور علمی یا امور خیریه و امثال آن تشکیل می شود اعم از آنکه موسسین و تشکیل دهندگان قصد انتفاع داشته یا نداشته باشند.»
هدف دفتر وکالت چیست؟
هدف از نهاد دفتر وکالت بدون تردید، کمک به اجرای صحیح عدالت است. مقصود از عدالت هم به نوبه خود پاسخگویی به یک نیاز فطری و اجتماعی انسان ها در جهت تامین منفعت عامه است. تأمین این مصلحت هم بنا به طبع جامع آن، به صورت فردی و انتزاعی میسر نیست. از اینرو، نقش دفتر وکالت را در این میان باید در یک نگاه جمعی به عملکرد دستگاه قضایی در پرتو واقعیات حاکم بر تشخیص حق و باطل نگریست.
در فرضی که افراد هنگام اختلاف بر سر امری، یا نقض قوانین کشور، خود داوطلبانه یک قاضی دانا و منصف و غیر جایز الخطا رجوع می کردند. و تمام حقایق را بدون فزونی و کاستی در اختیار او قرار می دادند، کار آسان بود. در این حالت کافی بود که فقط یک فهرست از اسامی مراجعان تهیه شود تا به نوبت حکم لازم درباره آنان صادر شود. پر بدیهی است که در این بین جایی برای دفتر وکالت و وکیل مدافع نبود؛ اما روشن است که در عالم خارج جایی برای این فروض نیست.
کشف حقایق و صدور حکم شایسته بر آن اساس، نیاز به یک دستگاه دارد که به گونه ای عمل کند که تا سر حد امکان آن غایت مطلوب به دست آید.
این دستگاه، نظام دادرسی یک کشور است؛ و از جمله ساز و کارهای آن برای نیل بدان هدف، امکان صحبت طرفین دعوا له علیه مواضع خود و طرف مقابل است تا مبانی یک حکم عادلانه، هرچند گاه نه صد در صد از افق این تضارب آراء طلوع کند.
این واقعیت که دفتر وکالت یک فن مستقل و متمایز از سایر مشاغل حقوقی است معمولاً نادیده انگاشته می شود. روشن است که استاد حقوق، وکیل و قاضی همگی با حقوق سروکار دارند. اما وجه اشتراک بین آنان در همین حد پایان می یابد. و از اینجا به بعد وجوه افتراق میان صاحبان مشاغل از دیدگاه حقوقی و مشرب فکری به سبب ویژگی های شغلی رخ می نماید. بر همین روال، دیدگاه قاضی با وکیل نسبت به دعوا متفاوت است.
این اختلاف دید از وظایف متمایز این دو در مقابل دعوا نشأت می گیرد. تلاش قاضی رسیدگی شایسته به دعوا و اجرای عدالت است، حال آنکه وکیل هدفی جز اثبات یا رد دعوا به نفع موکل خود ندارد. از این رو، بین قاضی و وکیل نه تنها تفاوت دیدگاه وجود دارد، بلکه گاه از دو قطب مخالف با پرونده برخورد می کنند. بدینگونه رابطۀ وکیل مدافع و قاضی به سبب دیدگاه هایی متفاوتی که دارند، در جلسات دفاع به چالش کشیده می شود.