ماده18 قانون بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه ۱۳۹۵/۰۲/۲۰

آیین‌نامه مربوط به تعیین سقف حق بیمه موضوع این قانون و نحوه تخفیف، افزایش یا تقسیط آن توسط بیمه مرکزی تهیه می‌شود و پس از تأیید شورای عالی بیمه به تصویب هیئت‌وزیران می‌رسد.

در آیین‌نامه مذکور باید عوامل زیر مدنظر قرار گیرد:

الف ـ ویژگی‌های وسیله نقلیه از قبیل نوع کاربری، سال ساخت و وضعیت ایمنی آن

ب ـ سوابق رانندگی و بیمه‌ای دارنده شامل نمرات منفی و تخلفات ثبت‌شده توسط نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران موضوع قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی، خسارت‌های پرداختی توسط بیمه‌گر یا صندوق، بابت حوادث منتسب به وی

پ ـ رایج بودن استفاده از وسیله نقلیه برای اقشار متوسط و ضعیف شامل موتورسیکلت و خودروهای سواری ارزان‌قیمت در آیین‌نامه موضوع این ماده باید ملاحظات اجتماعی در تعیین حق بیمه وسایل نقلیه پرکاربرد اقشار متوسط و ضعیف جامعه مدنظر قرار گیرد.

تبصره ۱ ـ بیمه مرکزی موظف است با همکاری نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران ترتیبی اتخاذ کند که حداکثر تا پایان برنامه پنج‌ساله ششم توسعه، امکان صدور بیمه‌نامه شخص ثالث بر اساس ویژگی‌های «راننده» فراهم شود.

تا آن زمان، سوابق رانندگی و بیمه‌ای شخصی که پلاک وسیله نقلیه به نام اوست و خسارت‌های پرداختی بابت حوادث منتسب به وی ملاک عمل است.

تبصره ۲ ـ در آیین‌نامه موضوع این ماده نحوه تخفیف یا افزایش در حق بیمه به‌صورت پلکانی و متناظر به تفکیک در مورد خسارات مالی و بدنی تعیین می‌شود.

تبصره ۳ ـ نرخ نامه حق بیمه موضوع این قانون در ابتدای هرسال با رعایت آیین‌نامه مصوب هیئت‌وزیران به‌وسیله بیمه مرکزی محاسبه و پس از تأیید شورای عالی بیمه، ابلاغ می‌شود.

در جلسات شورای عالی بیمه برای تعیین نرخ نامه موضوع این تبصره دبیر کل اتحادیه (سندیکای) بیمه گران و دو نفر صاحب‌نظر به انتخاب اتحادیه (سندیکای) بیمه گران ایران با حق رأی شرکت می‌کنند.

همچنین رئیس‌کل بیمه مرکزی در جلسات مذکور حق رأی دارد.

تبصره ۴ ـ شرکت‌های بیمه می‌توانند تا دو و نیم درصد (۵/۲%) کمتر از نرخ‌های مصوب شورای عالی بیمه را ملاک عمل خود قرار دهند.

اعمال تخفیف بیشتر از دو و نیم درصد (۵/۲%) توسط شرکت‌های بیمه، منوط به کسب مجوز از بیمه مرکزی است.

بیمه مرکزی در اعطای این مجوز باید توانگری مالی شرکت و شرایط عمومی بازار و حفظ رقابت‌پذیری شرکت‌های بیمه را مدنظر قرار دهد.

همچنین شرکت‌های بیمه می‌توانند در صورت ارائه خدمات ویژه به مشتریان، با تأیید بیمه مرکزی تا دو و نیم درصد (۵/۲%) بیش از قیمت‌های تعیین‌شده توسط بیمه مرکزی، از بیمه‌گذار دریافت کنند.

تبصره ۵ ـ شرکت‌های بیمه موظف‌اند در چهارچوب ضوابط مربوط نسبت به اعطای تخفیف به رانندگانی که دوره‌های آموزشی رانندگی ایمن و کم‌خطر را سپری نموده و موفق به اخذ گواهینامه مربوط شده‌اند، اقدام کنند.

آیین‌نامه مربوط به این تبصره به پیشنهاد بیمه مرکزی و نیروی انتظامی به تصویب هیئت‌وزیران می‌رسد.

آیین­نامه تبصره (۵) ماده (۱۸) قانون بیمه اجباری خسارات واردشده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه

ماده ۱- در این آیین ­نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می­روند:

۱- قانون: قانون بیمه اجباری خسارات واردشده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه – مصوب ۱۳۹۵-.

۲- آموزشگاه: آموزشگاه­های رانندگی و سایر مؤسسات و مراکزی که مجوز برگزاری دوره آموزش رانندگی ایمن و کم­ خطر را از پلیس راهنمایی و رانندگی اخذ نموده و با رعایت مفاد این آیین­ نامه به صورت حضوری یا مجازی نسبت به آموزش دارندگان گواهینامه رانندگی اقدام می­نماید.

۳- دوره آموزش رانندگی ایمن و کم ­خطر: آموزش­های نظری و عملی موضوع ماده (۲) این آیین­ نامه که توسط آموزشگاه به متقاضیان گواهینامه آموزش رانندگی ایمن و کم­ خطر ارایه می­شود.

۴- گواهینامه آموزش رانندگی ایمن و کم ­خطر: مدرکی که از سوی پلیس راهنمایی و رانندگی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران برای اشخاصی که موفق به طی دوره آموزش رانندگی ایمن و کم­ خطر شده اند و در آزمون مربوط نمره قبولی را کسب نموده­اند، صادر می­شود.

ماده ۲- دوره آموزش رانندگی ایمن و کم­ خطر مشتمل بر سر فصل­های آموزشی زیر می­باشد:

۱- آموزش آیین­ نامه راهنمایی و رانندگی و سایر مقررات مرتبط با حوزه شدآمد (ترافیک) از جمله مقررات بیمه ناظر به شرایط رانندگی ایمن و کم ­خطر (۳ ساعت).

۲- امداد و نجات در سوانح رانندگی (۲ ساعت).

۳- مهارت رانندگی در شرایط مختلف اقلیمی و آب و هوایی و عملیات تدافعی در رانندگی و روش­های مقابله با خطر (۲ ساعت).

۴- آموزش مهارت فنی و کارکرد اجرای وسیله نقلیه در شرایط ایمن و کم خطر (۲ ساعت).

ماده ۳- محتوای دوره آموزشی رانندگی ایمن و کم­ خطر

متناسب با نوع گواهینامه بر اساس دستورالعمل مشترک پلیس راهنمایی و رانندگی و بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران و وزارت راه و شهرسازی (سازمان راهداری و حمل و نقل جاده­ای) ظرف سه ماه پس از ابلاغ این آیین­ نامه تهیه و پس از تأیید وزیر کشور توسط پلیس راهور ابلاغ می­شود.

تبصره- هزینه آموزش موضوع این آیین­نامه به صورت سالانه توسط کمیسیون نظارت سازمان صنعت، معدن و تجارت مراکز استان­ها تعیین و ابلاغ می­گردد.

ماده ۴- دارندگان انواع گواهینامه رانندگی می توانند در دوره­های آموزش رانندگی ایمن و کم­ خطر که از سوی پلیس راهنمایی و رانندگی اعلام می­شود، شرکت نموده و گواهینامه آموزش رانندگی ایمن و کم ­خطر دریافت نمایند.

ماده ۵- شرکت­های بیمه مکلفند برای وسایل نقلیه متعلق به دارندگان گواهینامه آموزش رانندگی ایمن و کم­ خطر به میزان مقرر در ردیف (۳) جدول ماده (۵) آیین­ نامه تعيين سقف حق بيمه شخص ثالث و نحوه تخفيف، افزايش يا تقسيط آن موضوع تصویب­نامه شماره ۹۶۲۳۲/ت۵۳۶۲۰هـ مورخ ۶/۸/۱۳۹۶، در حق بیمه متعلق بیمه­ های موضوع قانون برای وی تخفیف اعمال نمایند.

ماده ۶- در موارد زیر گواهینامه آموزش رانندگی ایمن و کم ­خطر از درجه اعتبار ساقط شده و اعطای تخفیف منوط به طی مجدد دوره آموزشی خواهد بود:

۱- عدم تمدید گواهینامه رانندگی در موعد مقرر، ضبط یا ابطال آن توسط مراجع ذی­ربط.

۲- داشتن (۲۰) نمره منفی یا بیشتر به نام دارنده گواهینامه.

۳- مقصر شناخته شدن دارنده گواهینامه در تخلفات حادثه­ ساز موضوع ماده (۷) قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی به موجب گزارش پلیس راهنمایی و رانندگی یا داشتن سابقه پرداخت خسارت در سال بیمه­ای ماقبل.

تبصره- پلیس راهنمایی و رانندگی موظف است به منظور امکان اعمال تخفیف های موضوع این آیین­نامه، اطلاعات مربوط به آخرین وضعیت گواهینامه­های آموزش رانندگی ایمن و کم­ خطر، گواهینامه­ های رانندگی، سوابق رانندگی و سوابق نمرات منفی دارندگان گواهینامه­ های رانندگی را در سامانه مربوط ثبت و دسترسی­های لازم را در اختیار شرکت­های بیمه قرار دهد.

ماده ۷- رانندگانی که تخلف حادثه­ ساز آنها منجر به وقوع حادثه رانندگی و ایجاد خسارت بدنی شود

، از تاریخ وقوع حادثه مذکور تا (۲) سال امکان دریافت گواهینامه آموزش رانندگی ایمن و کم ­خطر را نخواهند داشت.